Ο φλύαρος άνεμος θα με μαρτυρήσει το ξέρω

Μετακομίζω από το τώρα στο ύστερα, μετακομίζω
παίρνω την άγουσα που θα με πάει μες τις άλλες μέρες
που δεν θ' ακούγονται των πόλεων τα γινάτια και θ' ανάβουνε
αστέρια τόσα μες την νύχτα.

Ο φλύαρος άνεμος θα με μαρτυρήσει το ξέρω
απέναντί του έχω τις επιφυλάξεις μου, έχω
κατά νου να τον γελάσω κιόλας.

Και σ' ένα σπίτι απόμερο που επιτρέπει συγκατοίκηση με όνειρα
κλείνομαι μόνο τα στοιχεία της φύσης να με βλέπουν.
Τόσο απόκοσμος!
Θεέ μου πώς έγινα έτσι τελικά;

Αν δω μέσα σε μένα βλέπω τα ρημάδια που έγινε
όπως δεν το περίμενες ο κόσμος..