Προστατευμένη μέσα στα χέρια μου όταν τα χέρια μου είναι η κλίνη σου η τρυφερή φυλακή σου ο κοιτώνας των ονείρων σου μικρή νεράιδα αθώο πλάσμα των μύθων που πλάθω.
Κι η Ποίηση;
Μια γεύση από αιωνιότητα που πλημμυρίζει ροσόλι και φέρνει αυτό το πετιμέζι που ξαναθυμήθηκα στα χείλη μου- σαν να ζωντάνεψε η φωνή της ηλικίας των νιάτων μου και να σου έδωσα στέγη και το πρώτο φιλί σου εγώ!
Κι η Ποίηση;
Μια γεύση από αιωνιότητα που πλημμυρίζει ροσόλι και φέρνει αυτό το πετιμέζι που ξαναθυμήθηκα στα χείλη μου- σαν να ζωντάνεψε η φωνή της ηλικίας των νιάτων μου και να σου έδωσα στέγη και το πρώτο φιλί σου εγώ!
1 σχόλιο:
Ερωτικό και τόσο τρυφερό!!!
Δημοσίευση σχολίου