Ζώντας μέσα στην ένταση των αποχαιρετισμών
Βανδαλίζω την γαλήνη του απογεύματος.
Ετούτο το ευθύ ερωτηματικό με χλευάζει
Επιφάνεια σε αφάνεια κι ίσως
Ένας βαθύς συριγμός από φωνήεντα εξανεμισμένα για να σταθούν
Στην μετέωρη πλατφόρμα των κατακτημένων εδαφών
Της φαντασίας.
Σκοτεινιάζοντας έχω φωταγωγηθεί από απρόσμενη λάμψη
Ενός ποιήματος σε διάρκεια.
Προσπαθώ τον εαυτό μου.
Αντέχω εμένα.
Α μοναξιά δωράκια που μου έδωσες!
Πολλά σου χρωστάω!
25/9/2022
2 σχόλια:
Σκοτεινιάζοντας έχω φωταγωγηθεί από απρόσμενη λάμψη
Ενός ποιήματος σε διάρκεια. SP
...πόσα εκφράζει αυτός ο αετός! Ας μην αναλύσω!
Παράξενη σκέψη: Πόσα σου χρωστάω κι εγώ... Μια λάμψη συχνα-πυκνά και απαραίτητη.. Μόνο που απόψε, 10-00 πριν τα μεσάνυχτα, με τρόμαξε ένα ξαφνικό χαλάζι, !!!!!!!!!!!! λες κι ο Σεπτέμβρης πετροβολάει τον ύπνο των παιδιών
και τη μοναξιά όσων δεν έχουν ύπνο...
Χάρηκα που άστραψες
με τον μοναδικό σου τρόπο...
Χαιρετισμούς σε όλους
Αστοριανή
Τα καιρικά φαινόμενα είναι η ψυχολογία του θεού. Πότε ανάλαφρα πότε σκαιά. Μουτρώνει ο ουρανός σαν να θυμώνει κάποιος. Χαίρομαι που είσαι εκεί, θέλω πάντα να είσαι εκεί, φωταγωγώντας τον κόσμο των ποιημάτων μου ακόμη περισσότερο.
Σε ευχαριστώ αδερφή μου του νου και της καρδιάς!
Τα σέβη μου και τα φιλιά μου!
Δημοσίευση σχολίου