Οι χαμένοι..

Αυτοί που χάθηκαν θα είναι πάντα σαν ένα ποίημα που δεν αποστηθίσαμε,
Θα γυρίζουν ανάμεσά μας γυρεύοντας ευτυχισμένη κατάληξη,
Θα νοσταλγούν μια αγκαλιά να τους χωρέσει, 
θα ζουν με διάπυρα παραπονιάρικα μάτια.

Στο κενό των συναντήσεών μας θα κρατούν ματωμένα τριαντάφυλλα
Και θα αποδομούν την κουρασμένη προσευχή μας·
Θα καβαλικεύουν τον άνεμο, θα μας ψιθυρίζουν πόσο άδικο είναι να φεύγεις νωρίς
Αφήνοντας πίσω σου ούτε ένα ψεγάδι.

Κάποιοι θα πρόλαβαν να αγαπήσουν- οι άλλοι
Θα μας ρωτούν πώς είναι αλήθεια ο έρωτας,
Θα σκορπούν το ψυχικό άρωμά τους πάνω στις βαφτισμένες στο φεγγαρόφωτο πικροδάφνες
Και θα κλαίνε μυστικά και φανερά αόρατοι και ορατοί σε μια αμφίβολη κτήση..

27.7.2018

φωτο Αρετή Αθανασίου.