Ανάποδα ενστερνίζομαι τον ουρανό

Ανάποδα ενστερνίζομαι τον ουρανό
Με κάνουν αλλόκοτο οι αταξίες μου
Φασαρία κάνουν τα όνειρα
Βάφεται το σύμπαν μου άλικο
Πού υπήρξα ποιμένας και πού
Αλιεύς; Τι έπιασα στην απόχη
Ψάρι γλιστερό ή καθέτου γνώμης
Μαλάκιο; Στον ήλιο άτακτος στην βροχή
Φασαριόζος, τρέμουν στο πέρασμα μου οι ησυχίες-
Α παιδικάτα μου, α! δεν εκθρονίσατε
από μέσα μου το Παιδί, αθώος υπήρξα
Σ’ όλες τις γλαφυρές ηλικίες μου..