Μου ανήκει μόνο αυτό που δεν έχω

Μου ανήκει μόνο αυτό που δεν έχω, μια ανάσα
του δέντρου, ένα τιτίβισμα
πουλιού, η πρώτη
αχτίδα του ήλιου καθώς
εισβάλει στα όνειρα 
των κρεμαστών κήπων
της αυγής και χορεύουν μαζί της
τα επικά φυτά του Ιουλίου-

Βρήκα αυτά που έχασα, ένας ειρμός είναι
από κρυστάλλινα αισθήματα και καθαρογραμμένα
πάθη
που βελάζουν
σαν αμνοί αθωότατοι
στο απερίφραχτο λιβάδι των ονείρων-

Κι όμως μικρή πατρίδα μου βοάς
μες το αίμα μου, με σχηματίζεις,
διάπυρη όλη,
καλλιεργείς
εντός μου
παραδείσους φραστικούς
κι υπεράνω των λέξεων, αυτά
που δεν λέγονται
άρρητα
που τροχοδρομούνται
γύρω από την Ψυχή
που ψάχνει να αναπαυτεί
στο φως της Αστραπής και στου καημού μου
την πυγολαμπίδα..