Ήρθε και έφυγε και ξαναήρθε το όνειρο
σαν ένα παιδί που μπήκε μες το σπίτι και μετά
ήρθε και πάλι πίσω στο παιχνίδι. Οι συστολές μου
χαλαρώθηκαν.
Επίμονα
η ίδια εικόνα με πολιορκούσε.
η ίδια εικόνα με πολιορκούσε.
Αν έφυγε κάτι, έφυγε σωστά
το απορρόφησε ο Χρόνος. Η νύχτα
μάζεψε τα ορφανά παιδιά της
και στάθηκε κοντά στην φάτνη, πάνω
από τον νέο Ιησού
που έκλαιγε αφήνοντας την ιστορία του
μες του Πατρός την αγκαλιά.
Δέντρα που ευαγγελίζονται αβρότητα, μαχαίρια
με κόψη ίδια του ανέμου, βιολιά
Αρχαγγελικά
που δυναμώνουν την προσήλωση-
μια Θεία Λειτουργία
που φτάνει να ακούγεται
ως τις αλάνες του ουρανού..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου