Έχει μεράκι τελικά η ψυχή

Σε τίποτα δεν εκπλήττει το σύννεφο να είναι σύννεφο και ο αέρας αέρας-

Θέλω να πω, αυτοσαρκάζεται η Φύση,

όλες της οι εκδηλώσεις

μακιγιάρονται

για να μοιάζουν υποφερτές..

Στο σημείο το ένα που το κρητικό μαχαίρι κόβει

πιο δίκαια από τον ήλιο ή

στου Ηρακλείου την λιακάδα βρήκα

έναν παλιό λυράρη να σιγανοτραγουδά

σε ένα μαγαζί που έφερε ποιότητες του πάλαι..

Έχει μεράκι τελικά η ψυχή· κρατά

με ευλάβεια την λεβεντιά της.

Χτενίζω τους δρόμους περπατώντας

μόνος

και σκέφτομαι κάτι

που λείπει

κάποιον που λείπει κι όμως

είναι στο κεφάλι μου

χωμένος,

δω πάνω,

κάτι ελάχιστα χιλιόμετρα πιο πέρα

από το σήμερα, και όμως

με τον τρόπο του

παντοτινός..

Πουθενά δεν ανήκω..

Έχω κλέψει μια λάμψη που περπατά

συντηρώντας

τα λεξιλόγια και τους δίνει

την άφθαρτη μεγαλοσύνη

που γελά

σαν πνεύμα

που σκορπίζει ολόγυρα

η φαντασία του πουνέντε..

                                                Ηράκλειο Κρήτη  26.11.2014