Ζούμε υποταγμένοι σε μικρούς ανταγωνισμούς-
Κι όχι που έχει σημασία· ξημερώνει·
Βραδιάζει· η μέρα κλέβει τον θαυμασμό μας·
Είμαστε χαρούμενοι, είμαστε λυπημένοι·
Γκρεμίζονται κάποτε οι βεβαιότητες, πλουτίζουν
Οι μεγαλοπρεπείς μας απαιτήσεις·
Οι πόλοι αλλάζουν- όλα καταλήγουν
ν’αξίζουν έναν έπαινο
ν’αξίζουν έναν έπαινο
Που κομματιάζεται και διαχέεται
μες το τοπίο
μες το τοπίο
Που μου δίνει μια νέα λογική, μια νέα όραση
Να καταλαβαίνω πόσο διαφέρουν οι ταχύτητες
Που κάνουν την φιλοσοφία να είναι πολεμική και
Ανανεωτική
για την σελίδα που φλερτάρει
για την σελίδα που φλερτάρει
με την ιστορία πριν
Γίνει αντιφατικό παρελθόν.
Κρήτη αληθινή, Κρήτη που δεν λήγει σε τίποτα προθεσμίες,
Κρήτη με πάθος της ελευθερίας της, δομημένη
Από ψυχές κρότου
Και λάμψης, Κρήτη
Που γεννά την θέληση, την νεωτεριστική
Άποψη του δράματος
που διαβάζεται
που διαβάζεται
Από εκείνους που αρέσουν τις ιδέες που αναφλέγονται
πλάθοντας
πλάθοντας
Τον άρτο τον οικουμενικό
Αυτόν που δεν ξεθυμαίνει το άρωμά του, που χορταίνει
Τα πλήθη των φτωχών ονειροπόλων
Που κοιμούνται
άστεγοι
Λατρεύοντας τον ουρανό..
Ηράκλειο Κρήτη 27.11.2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου