...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

20 Μαΐου 2016

Στην αιχμή των ερώτων…


Ανάμεσα σ' αυτό που είσαι και σ' αυτό που είμαι,
πόσος δρόμος! Πόσα κλειστά παράθυρα, σιωπές,
μοναξιές που στενάζουνε!
Άηχα είναι τα δευτερόλεπτα κι όμως
Βοά η ώρα.
Όταν νυχτώνει, η μέθοδος του φεγγαριού, γυμνώνει κλαδιά
των δέντρων και, πάνω τους,
Το ασήμι θρονιάζει φαντάσματα των σκιών.
Διαβάζω τότε.
Σε διαβάζω τότε.
Δεν μιλάς δυνατά- είσαι μια αχνή φωνή που ζεύει τους ψιθύρους σε χορό αέναο.
Ξέρω πόσο αξίζουν οι φιλολογίες.- δεν συμπαθώ:
Είμαι απόμακρος και μόνο την παρουσία σου ονειρεύομαι-
Όπως, το ξέρω, κινείς τα νήματα του θέσφατου ήλιου..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου