...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

3 Μαΐου 2016

Φορτσάτο μέλος της νοικοκυράς..


Στέγνωσαν τα σεντόνια στο σκοινί και στην μεγάλη
κατσαρόλα χοροπηδούνε τα ζυμαρικά: -
μακαρονιών ο γόρδιος
δένεται με την σάλτσα σαν μία χαριτωμένη
κοκκινωπή τόση θυσία..
Απ' την απλώστρα
τα ασπρόρουχα φωνάζουν·
ο άνεμος σε πιάνει ως την καρδιά·
δένεις με υπομονή τα πάντα, διαβάζεις
για όλων των σχολείων την προσαρμογή,
Ιερό θηλυκό που δεν το λυγίζουν οι κόποι
και λιγοστά κοιμάσαι άγρυπνη για όλους να καιροφυλάς..
Σφουγγάρισε το σύμπαν - το μέλλον
θέλει σφουγγάρισμα.
Μητέρα εσύ, σύζυγε, παντελώς αθωωμένη..
Και στων οικογενειακών υποχρεώσεων την φωνή,
έτοιμη να σε στεφανώσει
νικήτρια το παρόν. Ω εσύ
κυρία
των εργασιών
επάνω στου βιοπορισμού το σώμα:
νοικοκυρά
του ήλιου,
όταν
θα μεγαλώνεις τα παιδιά και θα τα καμαρώνεις-
αθλήτρια μεγάλων πια υποχρεώσεων, μοναδική
ακούραστη μονάδα που σε πέρας φέρνεις
τον άθλο μιας ολόκληρης ζωής..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου