...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

13 Μαΐου 2016

Με έδεσε η λύπη.




Ήτανε όπως κανείς δεν το περίμενε:
οι ισορροπίες κρατήθηκαν πάνω σε ανισορροπίες-
κι έτσι όπως γίνεται να χάσεις το νόημα και 
σου είναι άγνωστα κάτι φορές τα προσφιλή,
κατάλαβα να αθροίζω απουσίες που πολύ με πονέσανε.
Ήτανε ο θάνατος, το καθαρό Μυστικό, που σε πιάνει αδιάβαστο.
Με έδεσε η λύπη.
Ξάπλωσα κι έκλεισα τα μάτια.
Δεν είναι όλα παιχνίδι του ύπνου.
Ο πόνος μου θέλει εκφράσεις αλλά πάντα θα είναι βουβός..
13.05.2016

2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

είναι άγνωστα κάτι φορές τα προσφιλή,
κατάλαβα να αθροίζω απουσίες που πολύ με πονέσανε. SP

...κάτι παρόμοια,
που μας έχουν γονατίσει...
Φιλιά
από ΝΥ,
Υιώτα

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Όλα περνούν όμως και εμείς είμαστε ακόμα ζωντανοί-
κουράγιο.
φιλιά!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου