...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

29 Μαΐου 2016

Κυριακή…




Αποσπώνται ψηφίδες ερυθρές απ' το ηλιοβασίλεμα·
Μένος της γης ξεπηδά απ' τους πίδακες της σιωπής·
Ο ουρανός τρέχει γαλάζιος,
Ίχνη θεού αναρτώνται επάνω στα ευαγγέλια των ανθέων,
Κυριακή.
Λείπουν ιδέες απ' την στενογραφία του κόσμου,
Δροσερές απουσίες καιροφυλακτούν να δέσουν τον Μάιο,
Ένα πουλί που πιάστηκε στην ξόβεργα του ήλιου
Λαλεί μια μουσική αρχαϊκή και αναπλασμένη-
Κυριακή.
Της Λοκρίδας γύρω μου ο ενεστώτας
Και της Σπερχειάδας ο αμέριμνος θόρυβος,
Των Λουτρών Υπάτης ο υπερσυντέλικος
Και μια φιλία που έχω και που είχα-
Κυριακή.
Τρέχει δαιμονικά το αυτοκίνητο,
Γκάζι στο γκάζι και δεν φτάνουν οι επιταχύνσεις,
Ακολουθείς την ηθική που σου υπαγορεύουν τα φυτά,
Ω μαΐστρε που ρέπεις στον μοναχικό σου βίο-
Λιθάρι το λιθάρι χτίζεται η εορτή που μας ανήκει-
Κυριακή..

2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

Λιθάρι το λιθάρι χτίζεται η εορτή που μας ανήκει-
Κυριακή.. SP

...για ένα στέγαστρο
της μαγεμένης αλήθειας...

...κι Μάης τρέχει ξυπόλητος
λαχανιασμένος..

Φιλί της Αγίας Ξενητιάς,

Υιώτα

"αστοριανή"

ΝΥ

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...



Είσαι η λυρική οπτασία των σκέψεων που δεν ευοδώθηκαν, ένα ιερατικό
πρόσωπο που τραβά κατά την υψιπέτεια του Καθαρμού.


Τα φιλιά μου!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου