...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

31 Μαΐου 2016

Ο ένας οι όλοι…




Σε περικυκλώνουν οι αύρες και σε ψαύουν
τα φωνήεντα
όπως εκστασιάζεσαι μες της Άνοιξης
τον κήπο,
τρυφερέ μου Δέσποτα, αρραβωνιαστικέ
των στίχων-

Κι αν
σε ερμηνεύσω
απ' την καλή
-όσο και αν ανάποδα βαδίζεις-
με συνδράμει η Έννοια, μου παραστέκεται
του νοήματος η καθαρή Πρώτη Ουσία, μεγαλωμένε
απ' το βυζί της Ποίησης και
στην ποδιά κανακεμένε
της Μουσικής-

Α έτσι
αλαφροπατάς
πάνω στην χλόη του ουρανού, εθελούσια
θυσιασμένος
για να μην κλάψουν οι άλλοι,

Α έτσι
ομοιοκαταληξία στεφανώνεσαι
του όρθρου
και στον επιτάφιο
θρήνο σε ανταμώνω
του ηλιοβασιλέματος- εκεί
που είσαι αυτός που είσαι όλοι κι είσαι
μόνος σου
αυτός
που η οικουμένη σε σένα προσβλέπει..







2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

είσαι αυτός που είσαι
όλοι
κι είσαι μόνος σου .. SP


κι ακόμη

...ένας κύκλος αδιάβαστος,
ανεξάντλητος,
σκόπιμα μυστηριώδης,
ταυτόχρονα τρυφερός
σαν μια παιδική αγκάλη...


Καλό σου μήνα!

Υιώτα,
"αστοριανή"

ΝΥ

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...



Καλό μήνα λοιπόν.
Αύριο στην Καλαμάτα. Κούραση, κούραση και κούραση.
Γράφω για να αντέχω..
Δεν αντέχω όμως τους σκατολογοτέχνες-
Πολλούς δε απ' αυτούς που σε πλησιάζουνε..
Απογοητεύομαι..

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου