...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

30 Αυγούστου 2009

(Και εξόριστος θα χειροκροτήσω αυτή την φιέστα παλιάτσων ..)

Ε

Και εξόριστος θα χειροκροτήσω αυτή την φιέστα παλιάτσων που κιόλας κλέβει το μέλλον.

Όλον με πήρε στυγερό μαχαίρι·

το ρήγμα ανάμεσα στα φρύδια, μες το κούτελο·
με τα βαθιά ποτάμια όπου λούζονταν
οι έγνοιες της ζωής..

Ύστερα πάει, λησμόνησα..
Πληγές καινούριες κατ’ εξακολούθηση μου χάρισε
η εξουσιαστική μέσα μου συνείδηση..
Αρχηγό της σιωπής μ’ εποίησε
η ποίηση·
ένας κραταιός στίχος
έλαμψε.
Καπριτσιόζικο πρωινό:
«θα ζήσω», πείσμωνα·

είτε κοντράροντας την απραξία είτε
ερχόμενος σε ρήξη με οστεοθλάστες μήνες..

Σε συναγερμό η ζωή μου
περιπολώντας
σ’ έρημα στρατόπεδα όπου μαθαίνω συνεχώς
στρατιώτες να βρικολακιάζουν,
να πυροβολούν
αξιωματικούς
μέσα στην μνήμη..
Πάνω στον ταλαντούχο ουρανό
μαγκιές σορόκου-
Διαβατήριο συμπαντικό-

Η καλή ελπίδα
αγιάζει τον κόπο των ανθρώπων..

Πεισμώνω!
Δεν απελπίζομαι!…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου