...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

3 Αυγούστου 2015

Σκηνικό Β.


Φυλακισμένη μες τον αέρα
Η πεταλούδα ακολουθεί το ασταθές βήμα της
Περιτρέχουσα το έσχατο σύνορο της ερημιάς.

Και του ήλιου το δίχτυ
Βαθύ και σωτήριο
Διώχνει κατά μακριά τις απειλές.

Δίδαξέ με να θησαυρίζω σιωπή, να αντέχω
Μες την μικρότητα των γεγονότων- μάθε με
Να σέρνω τον κρυστάλλινο χορό σου
Εκεί όπου απουσιάζεις, κι όμως είσαι εκεί,
Σεμνός και αφανής με μια δική σου διάρκεια.

Παίζω με τις αναμνήσεις: ένας τζόγος
Φωτιάς- όλα σβήνονται
Και εγγράφονται πάλι
Πάνω στην κρουστή επιδερμίδα των φύλλων.

Κι εγώ ακούω, ακούω..

Την δημητριακή προσευχή σου και το στάχυ
της ελπίδας που λυγιέται και χρυσίζει
Μες το ένδοξο φως..


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου