...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

19 Απριλίου 2010

Κλείνω τα μάτια κι ονειρεύομαι..

Κλείνω τα μάτια κι ονειρεύομαι..
οι σκάλες όλες οδηγούν στον ουρανό, οι ατέρμονες σκάλες.
Οι καμέλιες ανθίζουν αλλά ο ήλιος που τις κοιτά
είναι ένας υπερόπτης θεός που δεν καταδέχεται να τις φλερτάρει.
Τα σπίτια είναι πάντοτε άσπρα
επίμονα άσπρα και φιλοξενούν μια παράξενη θλίψη.
Στις αυλές τους τα γεράνια είναι σαν να θυμίζουν τ' ανθεστήρια..
Ο μήνας τρέχει. Όλη η ζωή με ένα νόημα νίκης
επί των πάντων εξαργυρώνεται.
Το πρωί ένας γέροντας εκατοχρονίτης μιλά
σε μια παρέα παιδιών.
Μετά σαλεύει αργά κατά την πάνω ρούγα
όπου ένας γενειοφόρος λυράρης παίζει
χαρούμενους σκοπούς και τραγουδά.
Όλα με αίσθημα υγείας!
Και ο χρόνος ξεδιπλώνεται αόριστος, πράος
πάνω σ' όλα τα πλάσματα και με εμπιστοσύνη τα θωπεύει..

26.01.2010

2 σχόλια:

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Μια άλλη διάσταση ..όνειρα που ποθείς να πραγματοποιηθούν πριν ξημερώσει...
'' όλα μ ένα αίσθημα υγείας ''
ένα ιστιολόγιο γεμάτο χρώματα και εικόνες , ακόμα και η θλίψη του καμιά φορά θωπεύει τις αισθήσεις τόσο γαλήνια που χάνεται μέσα στην αρμονία των στιγμών ..
Είναι προτέρημα να μπορείς να μεταβάλλεις την μελαγχολία σε άρωμα ζωής..
πανέμορφο ποιητή !!
καλό ξημέρωμα !!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Καλό βράδυ Δέσποινα!
Κουραστική βδομάδα της δουλειάς..

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου