Μόνος και μ’ ένα λεξιλόγιο δια βίου έντονα πυρακτωμένο!
Ίσως και ψάχνοντας κάτι σαν σωματίδια του θεού- ή πάλι
ορθογραφίες αλήθειας που σου την στερεί το φως που υπεράφθονο
Δουλεύει ο χρόνος γύρω μας. Ανταλλάσει
τον άνθρωπο με τον χαμό του.
Από φωνές εντός μου έφτιαξα ένα παράξενο τραγούδι
που ούτε τακτοποιεί το χάος ούτε με λυτρώνει.
Τρεις μετά τα μεσάνυχτα.. Αδειάζει ο ουρανός..
Φορτία ψυχής πάνω στις πλάτες τους
κουβαλούν κάτι παράξενοι άγγελοι.
Άδικος ο θάνατος.. Όμως πιο άδικη η ζωή..
Όπως δεν καταφέρνουμε να έχουμε
μέσα της ούτε μιαν ανάλαφρη ανάσα.
Οι περιουσίες μας (τώρα ή ύστερα)
με έναν τρόπο καταργούνται..
Και μόνο του μυαλού η όποια παραμένει.
Με τις ιδέες μου υπήρξα σαν σ’ ερειπωμένο κάστρο φάντασμα
που το θρυλούν οι χωρικοί και να το πλησιάσουνε φοβούνται.
Κροταλίζουν οι λέξεις..
Τα βράδια ακούς τις αλυσίδες τους
όπως χτυπούνε στα πλακάκια πάνω
που λίγο πριν περπάταγε ένας σκληρός θεός…
2007
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Με τις ιδέες μου υπήρξα σαν σ’ ερειπωμένο κάστρο φάντασμα
που το θρυλούν οι χωρικοί και να το πλησιάσουνε φοβούνται. Σ.Π.
ΑΥΤΟ είναι Ποίηση. Σκοτάδι που μια αστραπή το ρίχνει επάνω σου, κι αναφλέγεσαι σαν έρημο δέντρο στο χαμηλόθρεφτο χωράφι ...
! 15 χρόνια μετά,
και να τρέχουν τα δάκρυα να βρουν ΤΙ !!!???
Δεν χρειάζεται πολλά η αντοχή!
Μια ανάφλεξη
κι όλα σπαρταρούν
λες κι είναι Τώρα!
Χαίρομαι που σε συνάντησα στο μονοπάτι μου...
Εύχομαι ο Νέος Χρόνος να σε ευλογεί.
Αγαπώ την Στιγμή, έχεις δίκιο· ζω γι’ αυτήν, εκστασιάζομαι όταν την τσακώνω. Εγώ να δεις πόσο ευτυχισμένος είμαι που σε γνώρισα! Είσαι μια παρουσία που την λάτρεψα και την λατρεύω! Χαίρομαι το βαθύ, αληθινό αχνάρι σου!
Πολλά φιλιά έχεις και να ζεις μέσα σε αγάπη!
Δημοσίευση σχολίου