Στην πρωινή γυαλάδα κανένα φάντασμα δεν ανατέλλει
Στον κόλπο του Ναβαρίνο
Και στο τοπίο μία ζωηρή ελιά
Θου Κύριε πόσο αλλάζουν κτήτορες οι τόποι
Κι όμως, σε κανέναν ποτέ δεν ανήκουν!
Τι να μην πω και τι
Να πω; Βραχυκυκλώνουν οι αντένες μας και νάσου
Που εμφανίζεται ο πορφυρογέννητος!
Βυθισμένα στα σπλάχνα της θαλάσσης
Ματωμένα πάμπολλα πλοία-
Ο ήλιος τα τρυπά με την τσουγκράνα λόγχη του.
Κοιτάζω!
Αυτοί που νύσταξαν πάνω στα καταστρώματα
Κοιμούνται κάτω απ’ το νερό.
Μπαρκάραν για την άβυσσο.
Τώρα μια ησυχία επικρατεί
Μεγάλη.
Και μες τον κόλπο η μνήμη με την Ιστορία παντρευεται και
Την λησμονιά.
Η Πύλος
ένα δάκρυ
στον οφθαλμό του φεγγαριού.
Τα βράδια στολισμένη σαν γερόντισσα που καπετανεύει
Και στα ρηχά και στα βαθιά. Ώχου
ο πόνος μας για λευτεριά βάθος που έχει!
Πατάω την αρβύλα μου στον λασπωμένο δρόμο-
Και ξέρω πόσο ταξικά πουλιέται το τομάρι μου·
Με συμπληρώνει η ορμή μου·
Τώρα γελώ με αντιφάσεις και με καταφάσεις·
Πατρίδα για τα κείνα που δεν ξέρω έμεινες με ρίζες μαραμένες
Και που παλεύεις χρόνους τόσους ούτε και λευτερώθηκες·
Γυαλίζουν όλα μες την πρωινή ευδία,
Γυαλίζουν και αμφισβητούνται·
Οι ναύαρχοι πάταξαν μια φιλοδοξία,
Οι αρχηγοί των αρχηγών νίκησαν και ναυάγησαν·
Στην πρωινή γυαλάδα κανένα φάντασμα δεν ανατέλλει
Το Ναβαρίνο στέκεται εκεί και τραμπαλίζεται:
Αδιάφορο και αντιφατικά ευτυχισμένο!...
22/12/2022 Πύλος..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
... Το Ναβαρίνο στέκεται εκεί και τραμπαλίζεται:
Αδιάφορο και αντιφατικά ευτυχισμένο!... Σ.Π.
Επαναλαμβάνω,
Αδελφέ
του νου και της καρδιάς μου,
"Καπετάνιος της ξηράς..." ευτύχησες να εμπνέεσαι
από τους τόπους της πατρίδας που συχνο-διαβαίνεις
και με την τέχνη σου δημιουργείς αφήνοντας σημάδι...
λες,
κι εγώ που έχω στερηθεί κάθε σπιθαμή πάνω από μισό αιώνα...
ήρθες για να συμπληρώνεις
τα δικά μου κενά!!!
Απολαμβάνω "πατρίδα" κάθε φορά που πίνω νερό
από τις αστραπές του νου σου
βουτηγμένες στην ιστορία και στης μνήμης τις αναλαμπές.
Ν έχεις μια θαυμάσια Κυριακή
Αύριο
και η Γέννηση του Χριστού
να συμβολίζει ελπίδες,υγεία και Πίστη
σε σένα και όλους γύρω σου.
Πάντα με την ξεχωριστή εκτίμησή μου
και την Αγάπη μου
σε όλους σας.
Αδερφάκι μου της ξενιτειάς,
Η πατρίδα πάντα αποτυπώνεται μέσα μου και με καίει. Χαίρομαι που μεταγγίζω αυτό το αίμα σε σένα. Σου οφείλω έτσι κι αλλιώς αυτήν την ιερότητα που αντιλαμβάνομαι στα γραπτά και στην συνείδησή σου. πολύ κουρασμένος είμαι και θέλω λίγο να ξεκουραστώ. Έχω και τα εγγόνια που με κάνουν λίγο να χαίρομαι παραπάνω. Είναι μια τόνωση που την χρειάζομαι. Σε φιλώ και να περάσετε ωραία! Καλά Χριστούγεννα!
Δημοσίευση σχολίου