Ξύπνημα…

Χάσε τους προσανατολισμούς κι αφήσου
Στο τρελό σου πηδάλιο, φρενιασμένε δραπέτη
Της περιπέτειας του μυαλού.

Ακούγονται οι πρωινοί ήχοι, η νύχτα αποσύρεται κι ένα
Αεράκι λιποθυμισμένο προσπαθεί
Να φέρει την δροσιά στο προσκήνιο.

Η Ποίηση θα σ' ανταμώσει παντού: στους δρόμους
Που θα περπατήσεις, στις πλατείες
Όπου μαζεύονται οι συνταξιούχοι και μιλούν, στην πόλη
Που τσακίστηκε σαν καρυδότσουφλο και, από μέσα της,
Ξεχύνονται μυριάδες ανθρωπάκια που φροντίζουν
τον εγωισμό του το καθένα..