...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

16 Μαρτίου 2010

ΒΑΦΤΙΖΕΤΑΙ Ο ΔΟΥΛΟΣ ΕΡΩΤΙΔΕΑΣ..

ΒΑΦΤΙΖΕΤΑΙ Ο ΔΟΥΛΟΣ ΕΡΩΤΙΔΕΑΣ..

Έτσι όπως ανατρέπονται οι κανόνες, η ποίηση είναι μία αυθαιρεσία επιβεβλημένη,
μία καινοτομία αισθημάτων που αλήθεια εκπυρσοκροτούν και φαίνεται
ότι νικάνε κιόλας..
Ξημερώνουν οι μέρες με ένα πεισματικό φως που κάνει
τις ιδέες οξύτερες, κοφτερές, αδάμαστες
που δεν θα τις τιθάσευε κανείς ποτέ του..
Κι εσύ που κοιμάσαι τον ύπνο του ωραία δικαίου, εσύ
που χορταίνεις μόνο με των αναζητήσεων το ταξίδι, εσύ
που δεν κουράστηκες ποτέ σου να ελπίζεις
σε μία άλλη νοηματικότερη θάλασσα, εσύ
δεν θα βολευτείς με λιγότερο φως.. Θα είσαι
μέσα σε σένα κι όμως έξω από σένα:
λιγάκι πιο μικρότερος από ένα όνειρο αγγέλου που τον κέρδισε
το γήινο παιδαριώδες και που χλιμιντρά γαλάζια σκοτάδι..

2 σχόλια:

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Κάποτε θαύμασα σε μια έκθεση ζωγραφικής τα έργα μιας ζωγράφου που τα ξεχώρισα ιδιαίτερα από όσα είχα δει...
Είχαν κάτι σημαντικό...έδιναν βάση στη λεπτομέρεια ..όχι στην λεπτομέρεια του έργου ,μα του θέματος...δεν ήταν τα κοινότυπα τοπία ή προσωπογραφίες μα έδιναν έμφαση ,σε ένα κομμάτι σπασμένης γλάστρας , σε μια γωνιά μπαλκονιού μ ένα ακροκέραμο, σε τρια σκαλοπάτια που κατέβαιναν στο υπόγειο ή σε ένα παράθυρο που ο αγέρας είχε σπάσει το παντζούρι του...
Μέσα μου με άγιξε το πόσα πράγματα υπήρξαν , που με τα μάτια της τα αποτύπωσε σε εκείνον τον καμβά...
Η ποιησή σου ζωγραφίζει την λεπτομέρεια που λείπει, στον καμβά της ψυχής μας !!!!
καλό βράδυ

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Καλημέρα!
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Μακάρι να συμβαίνει αυτό!
Την ψυχή μου ακολουθώ, την ψυχή μου..
Έτσι απλά..

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου