...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

31 Ιουλίου 2015

Μετά την νύχτα τί;




Ποιός είμαι και τί έχω, περιστασιακό
απόκτημα που ουσιαστικά δεν μου ανήκει, αφού
μόνο τα κελαηδίσματα να ευχαριστιέμαι θέλω
των πουλιών και το αρχέγονο
πρώτο φως της ημέρας;

Μια αρχαία λαχτάρα, ένα σκίρτημα προτού να ανακαλυφτούν
οι συλλαβές,
λόγια, λόγια,
και όλο αυτό το πλέγμα των σχέσεων που διαλύονται
αφού ο καπνός των γεγονότων ξαναφέρνει φωτιά
και λάθος στο λάθος.

Ο ύπνος μου λιγόστεψε τα βράδια.
Περπατώ πάνω κάτω μέσα στον εαυτό μου
γυρεύοντας λύση στις αγωνίες μου.

Ο Ιούλιος πεθαίνει στα χέρια μου.
Ξετρυπώνω από τηλέφωνα ευκτικής λογικής.
Μουτρώνω- ξεμουτρώνω.

Αλλάζουν τα φεγγάρια, γεμίζουν, αδειάζουν, κινούνται
σε τροχιά- δορυφόροι ενός ουράνιου ψεύδους.

Κι εγώ μπαλώνω την σκέψη μου, μένω ακίνητος ώρες πολλές στο μπαλκόνι
επιδιορθώνοντας τα πεσμένα άστρα και
το σεντόνι, το ελαφρύ, του ουρανού..


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου