...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

5 Απριλίου 2010

Βρέχει και που να πας μέσα σ' τούτον τον παλιόκαιρο που έχει πίκρες-

Βρέχει και που να πας μέσα σ' τούτον τον παλιόκαιρο που έχει πίκρες-

αλλά πρέπει να φύγω να χαθώ
μερικές φορές κι από μένα.

Να φυσήξω μέσα σε άλλα κοχύλια, να βρω
άλλες θάλασσες, να γίνω
πάλι οδοιπόρος- αρκετά
εξασκήθηκα σ' ένα σημειωτόν ακινησίας.

Φυσάνε άνεμοι μέσα μου, ξυπνούν την καρδιά μου.

Έχω μια προσευχή για σένα και για μένα
που εκείνοι που θα την διαβάσουν μετά
από χρόνια θα εκτιμήσουν ετούτον που έπλασα
τον δικαιώματι δικό μας παράδεισο!

4 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Μπήκα σήμερα για πρώτη φορά στα λημέρια σου. Μου άρεσε το κλίμα παρόλο που βρέχει στην τελευταία σου ανάρτηση. Τυχαίνει όμως η βροχή να με γοητεύει. Να με εμπνέει. Μου άρεσε ιδιαίτερα εκεί που λες "....ετούτον που έπλασα τον δικαιώματι δικό μας παράδεισο!"
Σκοπεύω να πάω πίσω στον χρόνο και να διαβάσω και τις παλαιότερες αναρτήσεις σου. Κάτι μου λέει ότι βγω κερδισμένος.
Καλή σου νύχτα

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

Υ.Γ Πέρασε κι εσύ από τα μέρη μας. Βέβαια το κλίμα είναι τελείως διαφορετικό. Αλλά ρίξε μια ματιά.

Χάρις είπε...

Λες κι ήρθα μετά από χρόνια
σε καφενέ παλιό, θαλασσινό
κι ήταν κλειστός, λέει, ο καιρός
μα ένα κρασί χαλάλισε ο τόπος
κι ένα φιλί μου κρατούσε ο καιρός
όχι για μένα
μα πιότερο για σένα
που έφευγες...

Φιλί

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

CHRISTOBAL..
Χαίρομαι για την γνωριμία!
Εγώ βέβαια περνώ από τα μέρη σας έστω κι αν δεν αφήνω σχόλια..
Μ' αρέσουν οι άνθρωποί που έχουν κάτι σημαντικό να μου πούνε..
Την καλημέρα μου!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Χάρις..
Την καλημέρα μου!
Παρακολουθώ την σελίδα σου καιρό..
Γιατί τόσο φλέρτ με το μαύρο;
Λίγο φως ίσως;
Πάντως το ζητούμενο υπάρχει!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου