Νεκρός και με λειψή συγχώρεση…
Χωσμένος στο βαθύ φέρετρο της μοναξιάς αναντίρρητα λίγος
να ορθοφωνήσω μέσα στην αγρύπνια μου και να που σώζω
τον αντίλαλο της φωνής μου κάθετα αναβαλλόμενος προτού να ξημερώσει
Ό,τι πανικοβάλλεται εντός μου είναι μία ιερότητα που σπάει
Σε χίλια δυο κομμάτια και που φωσφορίζει
Θεόγυμνη κάτω από τις μπελαλίδικες αναγκαιότητες….
Γλίτωσα από τα αόρατα δίχτυα
Των αστεριών που κωλυσιεργούν πίσω από τα τεκταινόμενα και υποδηλώνουν
Τεκμήρια των ζωδίων, οκνηρές καταβυθίσεις
Σε ωροσκόπια αβυσσαλέα… Τίποτα δεν θα μαρτυρήσει απόλυτα τον ουρανό!
Υφαίνουμε με υπομονή την γαλήνη
Της καταθλιπτικής ψυχολογίας μας….
Υπ’ ατμόν να λείψω από τις αναζητήσεις
Των δογμάτων και των θαυμάτων-
τίποτα δεν υπάρχει άλλο από μια φυλακή
Που κάνει τις ιδέες μας να τραυματίζονται…
Αναδιφώ μιαν καταράγιστη αιωνιότητα….
Θα σβήσω κάτω από τα καυτά μυστικά μου.
Αγχώδης που το ‘’φιλοσόφησε αλλιώς’’-
Μόνιμος φίλος
των ανένταχτων·
σε μια εγρήγορση θα βρεις λαχανιασμένη την αναπνοή μου·
Ένα μνημόνιο η Ποίηση να με κρατάς να σε κρατώ και πάντα
με τον κίνδυνο να γκρεμοτσακιστούμε….
18/10/2024
Όλες οι αντιδράσεις:
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου