Πετώντας μες το αφηνιασμένο κάτοπτρο του ουρανού.
Ο Οκτώβρης βρίθει καθαρών εντυπώσεων.
Μια βουκαμβίλια μαδά και ανήκει σε άλλο στερέωμα.
5:30. Περπατώ
Αξημέρωτα. Τόση νύχτα γύρω μου όμως εγώ έχω ξημερώσει.
Λάμπω από αθωότητες φιλίας.
Τούτο εστί ο πρώτος άθλος της κατάνυξης.
Το ποίημα σαν αμνός βελάζει επί σφαγήν.
Μυούμαι σε έναν ασύνταχτο όρθρο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου