Από μπερδεμένα φωνήεντα μια φυσαρμόνικα που πλέει νότες κατά
τον ρου και κατά τον παράδεισο.
Θα με παραδεχτούν οι ασύνορες πρωτεύουσες των ονείρων. Κάποτε…
τις εικασίες μου σε βεβαιότητες. Προς το παρόν
ανασαίνω μέσα σε καπνισμένα στήθη του σεβντά.
Είμαι για να’ μαι!
Αυτό το αιχμηρό στιχούργημα ευθυτενές και κάπου αόριστο που εξακοντίζει
Ιδέες φρίκης μέσα στην αγρύπνια, μια χαρά τα πάντα κωλυσιεργεί και εδραιώνει
Την κυριαρχία του,
Στον πέρα κόσμο των ανεξιχνίαστων εγκλημάτων. Όμως
Πάντα θα παίζει ρόλο το να παραμένεις
Πρωτότυπος. Μ’ αυτήν την έννοια
Λειτούργησα κι εγώ συλλέγοντας
Χιλιάδες βότσαλα στιλπνά και ευτυχισμένα.
Τώρα δεν ψάχνω άλλο για
Μάταιες ελπίδες. Επάγγελμα εξασκώ
ενός τολμηρού θανάτου.
Ίσως, πίσω από όλα αυτά, μια αναμορφωμένη
Θρησκεία! Κοντεύω
να είμαι ο ακάματος ηλεκτροσυγκολλητής που τον σχισμένο ουράνιο θόλο μπαλώνει
μιας σκοτεινής Ανάστασης.
Πού καταλήγει η αμηχανία και η καλή διάθεση;
Θα κλείσω όλες τις ματαιότητες σε πορφυρό κελί!
Θα συντάξω το αναμόρφωτο ποίημα!
14/10/2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου