Νεόκοπος έσω διάλογος…

 

Βαρύγδουπος ο κόσμος, δαιδαλώδης

Τον αποκρυπτογραφεί η οδύνη μας, ποιος είναι αυτός

που φοβάται να μιλήσει έξω από την ανάγκη έξω

Από τον σκλαβωμένο του εαυτό;

Η εποχή διαγνώθεται με συμπτώματα απληστίας

Θα είναι αιώνια τοκογλυφικό μου φαίνεται το εποικοδόμημα

Α ρε μπαγάσα Μαρξ ωραία που ευαγγελιζόσουνα επαναστάσεις

Που έραβες κοστούμια για ένα κόσμο που έρχεται

Μπα! Δεν το βλέπω να κουνάμε ρούπι από την φιλαυτία μας

Κι ως προς τα ήθη μας βλέπω να μένουμε όπως στην εποχή αρχαίων σπηλαίων

Εγωιστάκηδες και αχόρταγοι και να

συνουσιαζόμαστε με την εξουσία: αυτό τι θα αποφέρει; Φυτρώνουν

γύρω μου ολέθρια ερωτηματικά

Πού να το πεις ότι εμάς μας λογαριάζουν πλέον για πολιτισμένους

Σιγά! Μια μπούρδα μες τις μπούρδες είναι η ιστορία μας

Έξω απ’ την ψυχολογία μας παφλάζει μια δουλεία θανάτου

Θα τρώμε βόμβες για επιδόρπιο όπως το πάμε

Λες κι έγινε και ο καπιταλισμός μας πιο φιγουρατζής

Δεν βλέπω να μας νοιάζει κιόλας

Μόνο την λούμπα βλέπω που ξανά θα πέσουμε

Δεν σπέρνω απογοήτευση απλά ξεκοκαλίζω τα αναμενόμενα

Μην έχουμε πολλές ελπίδες- παίζουμε σε άθλιο παιχνίδι και θα αυτοαναφλεγούμε…

4/9/2024

Όλες οι αντιδράσεις: