Συγγένεια εξ αίματος η φαντασία
παίρνει οσμή από θειάφι πάνω από τον αμπελώνα, καραδοκεί
να στέψει κάθε σκέψη μας με νίκης
Ακόρεστη που έχω επιθυμία
να μην χαθώ!
Έτσι όπως τα λεξιλόγια εξαπολύουν ακατάσχετα
μαχαιρώματα, φυγοδικούν, δεν μας λυπούνται
και σπέρνουν γεγονότα αθρόα και πιο δύσκολα βιώματα.
Τούτα τα δευτερόλεπτα που λάτρεψα είναι πιο χαρωπά ή
πιο πένθιμα κάτω από τον μπελαλή μας ήλιο.
Ποιήματα που λες στολίστηκαν με της λιτότητας χαρίσματα, αντικρύζω
την μελαγχολική μου λαίλαπα και ευθύς γεμίζω
διάθεση να μην με κάμψει τίποτα που πολεμώ· θερίζω
το στάχυ των παρομοιώσεων που
λικνίζεται μες την λιακάδα, μες το θείο μεσημέρι!
13/8/2024
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου