Φεγγάρι κούφιο του Αυγούστου…

Πρόλογος του φεγγαριού για να τελειώσουν όλοι οι επίλογοι των αινιγμάτων.

Φορτώνω την μουσική σ’ ένα καμιόνι ψυχικό.

Φιλοδοξώ μια παραγινωμένη κοινωνία

Που οι ηθικές ή θα σπανίζουνε ή και θα είναι άχρηστες ολωσδιόλου…

Αυτό το βράδυ που τελειώνουν οι επιτυχίες μας

Ας αφεθούμε στην βαθιά ομίχλη του θανάτου-

Ολημερίς αστράφτανε λόγια γλυκά ροδάκινα

Παρακινώντας με με μια δαγκωματιά να τα λυτρώσω…

Όσο και να ειρωνευτώ την ύπαρξη πάντα θα έχω μια θεότητα να ασπάζομαι εγώ ο αθεΐσας κι ο ρακένδυτος

Ερασιτέχνης και μουντζουρωμένος μάγος.

Τώρα αιθεροβάμονας και γαντζωμένος απ’ τα επουσιώδη της πραγματικότητας

Ωιμέ!

Τώρα κυρίαρχος μιας ιδιωτικής κυριολεξίας

Που με χλευάζει μάλλον και μου μοιάζει σαν μια κούφια αυτοχειρία που

δεν συντελέστηκε ποτέ της…

20/8/2024

Όλες οι αντιδράσ