Δοκιμάζοντας και την πλάνη, ευτυχής είμαι και που έσφαλα.
Συνομιλώ με έναν αοράτου φύσεως συνομιλητή και λέμε για το άγιο μεροκάματο.
Πατήσαμε σε λάσπες πέσαμε ορθοποδήσαμε σκοντάψαμε πέσαμε σηκωθήκαμε πάλι.
Του βιοπορισμού στερεωθήκαμε στο τοιχαλάκι μιας ελπίδας.
Κάθε ψιθυριστή παρότρυνση ήταν η ορμή μας καλουπωθήκαμε
Με τολμηρές ιδέες αυθόρμητα
Πιστέψαμε στον θρίαμβο των οικουμενικών γεγονότων ελληνίσαμε!
Για να συγκρούεται η ηλικία μας με την φρεναριστή συνείδηση
Δαγκώσαμε τον αετό του ξεριζώσαμε
Το τρυφερό λαρύγγι…
Χωρίς μια μέρα να οπισθοχωρήσουμε φτάσαμε με αναρριχήσεις ματωμένες
Να εικονογραφούμε την ωραία θλίψη
Του προδομένου επαναστάτη…
Τώρα κατανοούμε την κατάληξη:
θα αποτεφρωθούμε στην μεγάλη Απουσία…
Θα φύγουμε σημαδεμένοι με το έμβλημα ενός αχάριστου καιρού…
31/8/2024
Αναρτήσεις
