Ανακτώνται οι μνήμες και επουράνιο ρέει φως μες την αντάρα
των στερεωμάτων·
Αφήνω τις φιλοσοφίες μου να κατακλύζουν την μεσημεριάτικη ησυχία
Και βάφω με κατανυκτική πανδαισία την μέρα μου·
Σκιρτούν ανάσες των δευτερολέπτων·
Ο αέρας τρυπώνει παντού·
Είναι που πια και το φόρεμά σου πάλιωσε και θα σε βάλει σε
πυκνές περιπέτειες·
Ξανά για να, εγώ, σε ερωτευτώ και σε ερωτευτώ..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου