...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

25 Μαρτίου 2017

Αστοχία…


Ω χαμόγελο ρείθρο, πάθος δημητριακό,
επάνω σου γλιστρούν τα στεντόρεια λόγια και ο ύμνος
ακούγεται των ανοιξιάτικων συγκλονισμών που ιδρωμένοι τρέχουνε μες
τα λιβάδια των οράσεων.
Έρχεται η Στιγμή των στιγμών και ακούγονται
οι σάλπιγγες της επαγγελίας.
Αράγιστος παραμένει ο ουρανός.
Γλαφυρός ήλιος τσούζει επάνω στια στάχυα και ο ορίζοντας φλέγεται από μανία χιλιόδοξη.
Χαρούμενα τα πεντόβολα των αισθήσεων ποντάρουν επάνω στην πραγματικότητα μαντζόβολες μοίρες.
Α ζημιά
και διασκέδαση στον νόστο που οδηγεί
την ημέρα!
Γράφω και οι έννοιες που έρχονται είναι οι έννοιες που λείπουν-
Γράφω και ό,τι ήθελα να πω ακόμα δεν, αλήθεια, ειπώθηκε…


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου