...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

16 Ιανουαρίου 2016

[αλιεύματα μιας ποίησης που δεν μου ανήκε και δεν μου ανήκει]

Ξαφνικά νιώθω το βάρος μιας μνήμης επάνω μου κι όμως, κανένα βάρος ό ίδιος δεν έχω μιας και μου το αναιρούν οι χιλιάδες χίμαιρες που αγαπώ να σηκώνω σε ένα αποτέλεσμα που δεν είναι μοίρα, ούτε ζωή, παρά μια αλιεία σε ύδατα διάφανα και τόσο λυρικά που μεθά κι αυτός ακόμα ο ήλιος.
Καθρεφτίζονται όλα: μέσα μου, πάνω μου, πάνω στην αστραπή μιας σκέψης μου που διαρκεί όσο ενός δευτερολέπτου το ξάφνιασμα που σβήνεται μες το βιβλίο της αιωνιότητας.
Όλα έγκυρα κι όλα γύρω μου άκυρα, αλιεύματα μιας ποίησης που δεν μου ανήκε και δεν μου ανήκει, μιας ποίησης που ζητάει εσάς για να πραγματωθεί ως Σκοπός και ως πορεία προς την Αρμονία του έσω κόσμου του όντος..

2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

...αμφίδρομες σκέψεις,
πολυδαίδαλες απαντήσεις...
περισσότερο προσιτή η πραγματικότητα.

Καλή Κυριακή.
Φιλί της καρδιάς,
Υιώτα, ΝΥ

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...


Όμορφα να πορεύεσαι και να περνάς ωραία,
είναι ωραία η ζωή αν έχεις μια παρέα..
Φιλιά!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου