...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

15 Οκτωβρίου 2015

Έρωτας κάπου εκεί..


Κεντήθηκε η καρδιά μου κι έβγαλε αίμα.
Την ώρα που βασίλευε κι ένα κορίτσι που αγαπούσα 
πρέσβευε μακριά
μια Γνώμη Ποίηση θάλασσα.
Είχα αφήσει τις λέξεις μου εκεί
που ο ορίζοντας φλέγεται.
Μα η μελαγχολία του βραδιού,
τρυπούσε τον ιστό και μου διέφευγαν τα σύνολα
μίας κανονικής χαράς.
Σαν άνθρωπος τι δικαιούσαι; Αφού
Και το να αγαπάς απέκτησε πια δηλητήριο
και που τ' ομολογείς,
εσένα φαρμακώνει…
Έρωτας κάπου εκεί, απύθμενο λεξιλόγιο
που διδαχές αφήνει να τον μάθεις να τον κερδίσεις..

2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

Είχα αφήσει τις λέξεις μου εκεί
που ο ορίζοντας φλέγεται. ...ΣΠ


...μέχρι που τα μάτια πονούν
και η καρδιά γίνεται γρανίτης...

Κρύο! Διήμερο, είπαν. Καλή ΄βδομάδα, και με δίχως πρίντερ...
Φιλιά,
Υιώτα

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...




Κι εδώ βροχές, υγρασία, αέρηδες- ένας μικρός χαμό: αλά ελληνικά..
Κι όμως… η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει..
Φιλιά!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου