...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

6 Οκτωβρίου 2015

Ο ήλιος με λογχίζει αισιόδοξα.




Φωτίζονται οι ουρανοί και στην ανάγνωση του ήθους οι πεταλούδες
υπερίπτανται
Φυτών τε και υδάτων.
Το ποταμάκι κυλάει πανήρεμο και η λίμνη
Βαυκαλίζεται τόσο να ξέρει
Της ομορφιάς της την αξία. Ο ουρανός
Γεμίζει αναπόλησης νομίσματα και μια υπεροψία
Την έχει, πώς δεν την έχει.
Το σπίτι εδράζεται μες την γαλήνη του μεσημεριού.
Πίσω απ’ τις κουρτίνες, που να είμαι διαβάζω.
Ο ήλιος με λογχίζει αισιόδοξα.
Ο χρόνος είναι μύγα ξιπασμένη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου