Φαντάζομαι ναι,
Εύκολο να αστεΐζεσαι κοιτώντας τον πολιτικό μαρασμό- ή όταν
Ιδιωτεύουν οι γειτόνοι σου κι εσύ
Μετέωρος πάνω από το ευτελές που γίναν όλα είσαι..
Αλλά
Εσύ που είδες κάποιο πρωινό ένα λουλούδι να ανοίγει
Ένα ένα τα λαμπρά πέταλα του
Ξέρεις πως δεν ναυαγεί μια ψυχή και η ουσία
του έρωτα είναι αδέσμευτη
και δεν φυλακίζεται ποτέ πουθενά..
Α πώς αρρώστησαν τα καθεστώτα!
Δεν θα κατορθώσουν ποτέ να εφαρμόσουν ανθρώπινους
νόμους για τον ίδιο τον άνθρωπο,
Προσωποπαγή την ρίζα της ελευθερίας σκοτώνουν
Κι είναι ξεκάθαρο ότι δεν θα υγιάνουν ποτέ..
Μα εγώ λέω υμίν χαμογελάστε για ν' ανησυχούν
Κοιτάξτε τους μ' αθώα μάτια
Όταν συσκεφτούν με τον εαυτό τους ξανά
Θα καταλάβουν: νικήσατε!
24.5.2011
Αναρτήσεις
8 σχόλια:
Πληγωμένοι άνθρωποι ..
ξεχάσαμε να χαμογελούμε..Μόνιμη η θλίψη στα μάτια ..μας κλέβουν τα όνειρα, το αύριο των παιδιών μας
Μας ποδοπατούν το συναίσθημα και μείναμε να κοιτάζουμε δύσπιστα τα πάντα γύρω..
Να φανταζόμαστε παντού κρυμμένους κινδύνους..Να ντρεπόμαστε κάποιοι που μας έχει μείνει ακόμα αναπνοή ενώ γύρω υπάρχουν πτώματα..
οχι !! φτανει ..
Μπορούμε να ελπίζουμε .να αγαπάμε, να χαμογελούμε ακόμη ..
Αντιστεκόμαστε.. υπάρχουμε..
θα το καταλάβουν !!
Την καλημέρα μου υπέροχε ποιητή !!!!
Στρατή, έχω ένα αίμα που σκοντάφτει πάνω στα γάργαρα χαμόγελα της Ψυχής και αφρίζει ευτυχισμένο με παφλασμούς Παλίρροιας....
Έπαψαν να ανησυχούν οι γύρω μου...
Ξέρουν ζω σε άλλο Κόσμο Ιδιωτικής Τρέλας και έχω άλλοθι στην τσέπη μου, κάτι παιδικά τραγούδια που ο ήχος τους δε φθείνει ποτέ.....
Σε φιλώ....
Στρατή, επειδή ακριβώς είμαι χαμογελαστός άνθρωπος
και επειδή θέλουν να μου παραμορφώσουν το χαμόγελο,
επειδή πασχίζουν να το μετατρέψουν σε θρηνητική γκριμάτσα,
μόνο ένα τρόπο βρίσκω να χαμογελάσω κοιτάζοντάς τους - και δεν είναι καθόλου ζωγραφικός ή ποιητικός..
Όταν τους δω εξοστρακισμένους..
Γιατί θέλω να συνεχίσω να ερωτεύομαι βλέποντας ένα λουλούδι ν’ ανοίγει ένα-ένα τα λαμπρά πέταλά του, χωρίς να μαραίνει την ανθοφορία του και χωρίς να σκοτίζει το βλέμμα, τη καρδιά και το χαμόγελό μου η ρυπαρή τους αύρα…
Για σένα, ένα χαμόγελο φωτεινό, σε όλα τα χρώματα μιας ανθισμένης μέρας!
(γιατί - εκτός των άλλων - είμαι και απρόσεχτη και κάνω ασυνταξίες στην αρχική μου διατύπωση, με συνέπεια τη διαγραφή και την αναδιατύπωση …. φιλιά!)
«Μα εγώ λέω υμίν χαμογελάστε για ν' ανησυχούν
Κοιτάξτε τους μ' αθώα μάτια
Όταν συσκεφτούν με τον εαυτό τους ξανά
Θα καταλάβουν: νικήσατε!»
Ο μόνος τρόπος!
______________________________
Είμαστε πάντως τυχεροί! Όταν
έχουμε μπροστά μας ένα βιβλίο που έχει εξώφυλλο με τίτλο «ΑΠΟΧΡΩΝΤΟΣ ΛΟΓΟΥ» τι μας μένει να κάνουμε; Απλώς να ρίξουμε μια ματιά στις «ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ». Βλέπουμε όμως ταυτόχρονα ότι όσα είναι μπροστά μας γίνονται ένας «ΟΥΡΑΝΟΚΑΤΕΒΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» που ψάχνει να βρει ποιοι είναι οι «ΤΡΟΠΟΙ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ», σε «ΣΩΜΑΤΑ ΑΝΘΙΣΜΕΝΩΝ ΙΔΕΩΝ».
Για τούτο λαμβάνουμε -με προφύλαξη όμως- λίγο από το «ΠΑΥΣΙΛΥΠΟΝ» που έχει απομείνει εκεί στα «ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΩΝ ΑΙΓΑΙΩΝ ΥΔΑΤΩΝ».
Στο μεταξύ «ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΤΟΥ ΑΚΕΡΑΙΟΥ ΜΥΘΟΥ» διαδραματίζονται μπρος στα μάτια μας εκεί στον «ΒΟΥΕΡΟ ΜΑΧΑΛΑ» όπου λέγεται ότι είναι κρυμμένος ο «ΣΦΡΑΓΙΔΟΛΙΘΟΣ» της ζωής.
Στο τέλος τούτης της παράξενης περιήγησης ακούς να σε καλούν με «ΦΩΝΗΕΝΤΑ ΘΕΩΝ» να ασκηθείς στην εξαίσια «ΠΟΗΤΙΚΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ».
Πόσο ευλογημένος πρέπει να είσαι για κάνεις τούτο το ταξίδι!
Έτσι Δέσποινα..
Ας χαμογελάμε για να ανησυχούν..
Καλό βράδυ!
έχω ένα αίμα που σκοντάφτει πάνω στα γάργαρα χαμόγελα της Ψυχής και αφρίζει ευτυχισμένο με παφλασμούς Παλίρροιας....
ζω σε άλλο Κόσμο Ιδιωτικής Τρέλας και έχω άλλοθι στην τσέπη μου, κάτι παιδικά τραγούδια που ο ήχος τους δε φθείνει ποτέ.....
Μαγικά το έγραψες αυτό ΚΑΚΙΑ!
Φιλιά!
Μελίνα
βλέπεις πόσο θέλουν να μας στριμώξουν..
αλλά ας δαγκώσουμε..
ας εξοστρακίσουμε..
Καλό βράδυ!
Μαγικέ μου ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΕ, φίλε μου
κάτι φορές είμαι πολύ θυμωμένος με όσα συμβαίνουν γύρω μου..
από την άλλη χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι σαν εσένα και μερικούς άλλους που με κάνουν αληθινά να παρηγορηθώ και να πιστέψω ότι δεν θα σβήσει ποτέ η ελληνική φωτιά..
Καλό βράδυ φίλε!
Δημοσίευση σχολίου