Και θερινό και ερωτικό συνάμα…

Θερινό ατσαλάκωτο όνειρο

Ανθισμένο ανάμεσα στις αγωνίες και τις αμφιβολίες μας. Λαχανιασμένη προσευχή

Που τρέχει προς Δυσμάς αφήνοντας τον κόσμο έκθετο στην αυταπάτη του.

Ανάμεσα απ’τα κλαδιά του ευκαλύπτου βλέπω

Το υπερούσιο φεγγάρι

Βάζει σε φασαρία τον ουρανό

Πνεύματα της νυκτός σιγανοψιθυρίζουν ευχολόγια αγρύπνιας

Μεσούντος του Αυγούστου τα σώματα ξεκαλουπώνονται και ζουν ερωτικά

Τα χέρια αναρριχώνται ‘πα στο στήθος το λεπτόγαιο

Ένα βαρύθυμο αεράκι σκούντηξε τις αεικίνητες μυρσίνες

Λεπίδα ο Χρόνος παίζει με ουλές επάνω στο κορμάκι της επιθυμίας.

Έρχονται τα άδεια υποδήματα περπατούν την ανάμνηση

Έρωτας ίσως ο κοινός

Διαιρέτης των όλων! Κανένα εμπόδιο για την προσήλωση που σου ‘χω. Κανένας

Παρασυρμός!

16/8/2025