...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

2 Δεκεμβρίου 2017

Ανατέλλεις προσδόκιμη

Ανατέλλεις προσδόκιμη και το φως
λούζει τα λυμένα μαλλιά σου-
Θριαμβική ηλιαχτίδα
κεντά των χρωμάτων τον καμβά και πάλλει 
τις χορδές τις ευδίας·
Στεγνά φυλλώματα τρίζουν κάτω από τον φλογοβόλο Ιούλιο·
Ο ευκάλυπτος μαδά την θλίψη του και σέρνει μια μελαγχολία δεκαπεντασύλλαβη πάνω στα λερά πεζοδρόμια·
Σ’ αποστηθίζω-
Όπως εισχωρείς στων κυττάρων μου την ουσία, ερωτική
κι απόμακρη,
χορεύτρια
μπερδεμένων ανέμων…


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου