Αμφιμονοσήμαντο μεσημέρι
έπλασε απαρχής την στιχομυθία των πουλιών
στροβιλίστηκαν μέσα του
οι εκεχειρίες τους
πάνω απ’ όλα όμως,
υπήρξε μια κρασάτη μουσική
από εκείνες που σ’ ακολουθούν στην εκκλησία
σμίγοντας
με την κατάνυξη οι πιστοί σου πόθοι
και Ιλιάδα εγένετο
παράξενη
σύντας ο ήλιος ετρυπούσε τα κρανίο σου σαν καρυδότσουφλο
και πέρναγε
θωπευτικός
ως τα μελίγγια σου- να φέρει
μια αγαλλίαση στα φρένα και ας ήτανε
πιο άτσαλος εφέτος ο χειμώνας..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου