...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

2 Δεκεμβρίου 2015

Μέδουσα…

Λείπουν κάτι ψιλά γράμματα και το ηλιοβασίλεμα
σαλεύει μπουκωμένο θλίψη και τσαλαβουτά
πίσω απ' τα βουνά
στην αγέραστη, τελεσίδικη θάλασσα.

Αγγελίες θεού έρχονται και- δια στόματος αγγέλων-
σκίζουν αποξαρχής τον ουρανό
μελωδικά φωνημένες.

Υπάρχεις λοιπόν- ή
τουλάχιστον,
υπήρξες.

Αυτό δίνει σ' όλα το νόημα…

Κι αν πω να σε αγκαλιάσω
το πέλαγος με τρώει σαν μία μέδουσα που δεν κατάφερα να πολεμώ..




2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

Αυτό δίνει σ' όλα το νόημα… ΣΠ


ΥΠΑΡΧΕΙΣ!
Αυτό δίνει το κυριότερο νόημα!

ΥΓ.:
...πήγαμε με τα παιδιά στης πρωτοκόρης, γυρίσαμε
και πηγαινοερχόμαστε για θεραπεία...
οι πόνοι γυρισμένοι ανάποδα... με έχουν τόσο αγανακτήσει...
Καλά μου είπες θα σε πάρει δυόμισι μήνες... πέρασαν τρεις κι ακόμη...

Φιλιά και στην Μαριάνθη σου.
Σας αγαπώ,
χαιρετισμούς κι από τον Δημήτρη,
Υιώτα

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...


Ελπίζω να είσαι καλύτερα και να περνάς ωραία πλάι στον Δημήτρη σου.
Τα φιλιά μου!
Θα περάσει- κάνε λιγάκι υπομονή..

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου