...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

14 Φεβρουαρίου 2010

ΥΠΑΡΧΩ…

ΥΠΑΡΧΩ…

Το φθινόπωρο είναι απόχρωση της ψυχής μου.
Αν μπορείς να σταθείς μέσα του, μέσα στο όνειρό μου βλέπεις-
όπως σ' ένα κινηματογραφικό πλατό κινούνται
βιαστικοί οι επίδοξοι ηθοποιοί..
Το να ξέρω κάτι, είναι ένα φως που δεν το αρνιέμαι
αλλά είναι σβησμένες πια οι επιδιώξεις μου.
Λαφυραγωγώ μονάχα εμένα.
Υπάρχω μ' ένα νόημα που διαφεύγει..
Βγάζω ήχο πόνου..
Το απόγεμα
γδέρνει το φως του πάνω στα κορμιά των δέντρων
που γεμίζουν ρυτίδες
και υψώνονται όπως στωικοί δέσποτες
που δεν υπολογίζουν το αύριο..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου