...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

23 Φεβρουαρίου 2010

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΝΑ ΕΞΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ..

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΝΑ ΕΞΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ..

Τόσοι δαίμονες που είναι μέσα μου και δεν είμαι καν ο κληρονόμος
ενός φτωχού ταπεινού ονείρου-

δεν ξέρω καν εάν μπορώ να αποκρυπτογραφήσω έναν συλλογισμό του ήλιου που ήταν
στο παρελθόν ένας παγκόσμιος παραδεκτός θεός-

Σαν σε κινηματογραφική ταινία παλιά, κινούμαι
με επιφυλάξεις:
είμαι καχύποπτος, δεν μου διαφεύγει τίποτα
από την προσοχή: ούτε ο κόσμος
που γύρω μου επιμένει να αυθαιρετεί μες τον χυδαίο
οικονομικά αιώνα..

Καταλαβαίνω
την λυσσασμένη αγωνία αυτού που ξυπνάει χαράματα και δίνεται
κορμί και πνεύμα σε μια μεροκαματιάρικη επιβίωση..
Οι ανάγκες του
αναστατώνουν το ποίημα μου..
Και γυαλίζουν μέσα του όπως που καίγονται τα κάρβουνα του αναστενάρη
εαυτού μου που πάνω στα αναμμένα άγχη του βαδίζει
και χοροπηδά..

2.11.2009

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου