...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

24 Δεκεμβρίου 2009

Το πουκάμισό σου ροζ

98.

Το πουκάμισό σου ροζ, απαλό ροζ και άσπρο.

Με δαντελένια υπόσχεση να ξεχυθούνε δύο στήθη γάργαρα νερά!

Η σάρκα σου βελουδένια!
Καυτή,
Λευκή.

Λάβα του πόθου και το χέρι μου ανάμεσα
Στους δύο μηρούς που τρέμουν.

Σκαρφαλώνει αργά.
Η αναπνοή σου γρηγορεύει.

Ξέρω θα δεχτείς την αμαρτωλή κατοπινή μου έφοδο
Απόλυτα υποταγμένη…

7.2008

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου