...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

19 Ιουνίου 2022

Η μοναξιά του ποιητή στην μελαγχολική Θεσσαλονίκη…

 

Ο ουρανός είναι ένα μάγος που εξαπολύει πάνω
στην γη βαρύθυμες σκέψεις·
Όπως λογάριασα λογάριασα·
Τώρα διαρρηγνύω τα ιμάτιά μου και εμμένω σε αβρότητες·
Σημειωτόν πάω για τα ψηλά·
Έχω απεμπολήσει όλες τις σκληρές μου πανοπλίες·
Δακρύβρεχτο το μεσημέρι και κατήφεια
Τρέπει τα νέφη σε φυγή·
Ιούνιος ο βοϊδομάτης και ο θυμωμένος·
Η βόρεια Ελλάδα μουντζουρώθηκε·
Αν μ’ αγαπάς συνέφερε τις λέξεις και μην τις αφήνεις να σαπίσουν·
Τα σύννεφα κρατούν τον μύθο μακριά
Κι από Ιούνιο καλά αρματώνεσαι και κυκλοθυμικά Θεσσαλονίκη
Τρέμοντας τις βεντάλιες σου ως ανηκέστου βλάβης έρεισμα
Αφήνοντας να τρέχει ‘πα στα ρείθρα σου η μελαγχολία ενός ποιητή που υποφέρει
Μόνος κατάμονος και να τον συνδαυλίζει η εποχή κι η ΄έγνοια!
17/6/2022 Θεσσαλονίκη
Μπορεί να είναι εικόνα 7 άτομα, εξωτερικοί χώροι και κάστρο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου