...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

11 Οκτωβρίου 2019

Το σκληρό σύμφωνο της αδικίας..


Στον αέρα δεν σφυρίζει τίποτα
άλλο από σφαίρες.
Ένας συριγμός ύπουλος, σαν του φιδιού που είναι έτοιμο να σε δαγκώσει.
Μετά ησυχία.
Ο θάνατος έρπει και είναι σιωπηλός, έρχεται προς το μέρος σου
και δεν σε λυπάται.
Ό,τι συλλάβισες ήταν αίμα.
Μίλησε η καρδιά σου, η φωνή σου υπήρξε μόνον αυτή.
Σε σεβάστηκαν
τα λουλούδια, τα βουνά, οι πόλεις
που ήρθες να βρεις τον έρωτα, μέσα στα φτωχά σπιτάκια τους, αγχωμένος.
Τώρα η φωτιά πλησιάζει. Ο ουρανός
είναι μουντός, είναι μια σκληρή επικράτεια.
Μαστιγωμένος από την Αλήθεια σου, δεν έχεις να διαλέξεις, πας
εκεί που σε οδηγεί ο αγνός σου εαυτός, εκεί
που θα πεθάνεις.
Στον αέρα δεν σφυρίζει τίποτα, είναι
μόνο το μήνυμα πως θα χαθείς, πως θα σε διαβάσουν
στις νεκρολογίες
αύριο μεθαύριο, σαν έναν ήρωα
αφανή
που πολύ και για όλα πολέμησε
για να μας μείνει
ένας κόσμος αθώων!

2 σχόλια:

Λένα Μοναστηριώτου είπε...

για να μας μείνει
ένας κόσμος αθώων! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Ποιητή
σε κάνει όχι η ανάγκη, Ποιητή
σε κάνει το να μην αντέχεις άλλο μέσα σου την Έκρηξη-
Να η δική μου καθηλωτική Μαρτυρία!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου