Όταν προβαίνεις στο παράθυρο κι είναι τα μάτια σου γεμάτα νοσταλγία·
Ήχος απόκοσμος ακούγεται, η μελαγχολία δαγκώνει τα αφρόξυλα,
Δεν δέχεσαι να αναπνεύσεις την λύπη, στυλώνεις τα μάτια σου σε ένα λουλούδι του κήπου
Και δοκιμάζεις το σιρόπι της μοναξιάς σου
Τόσο αλήθεια γλυκόπικρο..
Ήχος απόκοσμος ακούγεται, η μελαγχολία δαγκώνει τα αφρόξυλα,
Δεν δέχεσαι να αναπνεύσεις την λύπη, στυλώνεις τα μάτια σου σε ένα λουλούδι του κήπου
Και δοκιμάζεις το σιρόπι της μοναξιάς σου
Τόσο αλήθεια γλυκόπικρο..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου