...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

26 Σεπτεμβρίου 2018

Γράφω σπουδάζοντας σιωπή-

Γράφω σπουδάζοντας σιωπή- αγαπώ
αυτό το μοναχικό βράδυ που είναι τρύπιο σαν κουμπαράς που δέχεται
νομίσματα και αποδίδει
ένα κέρδος ονείρων που δεν έχουν διάρκεια αλλά λαλούν
σαν ντέφια που εγκλωβίζουν ουρανό και αποδίδουν
σε όλα χαρούμενη κατάληξη.
Απλό δεν είναι. Ανακατεύεις μέσα σου την γαλήνη με τον θόρυβο και προκύπτει
ένα ουσιαστικό θάρρος που συναντά το ίχνος που αφήνει ο Θεός στην επικράτεια του κόσμου σου και όταν λίγοι θα πιστέψουν.
Εκεί που βλέπεις και μπορείς να δεις, θρησκεύουν όλοι γαλάζια.
Όπως η άπλα του ουρανού που γίνεται Ποίηση και όπως την αγαπάς μια ζωή και καλά σε καθορίζει..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου