Εκ μεταφοράς…

Η Θεσσαλονίκη περιπαίζει μέσα μου τα γεγονότα· καθολικά· εναποθέτουν μες τις παλάμες μου οι μέρες βιοποριστικά μαρτύρια- πρέπει να αντέξω· μπορεί κι ο έρωτας μακρινός και απρόσιτος να βρίσκει τρόπους να μας ξεπερνά· αλλά όλος ο πόθος, στο τέλος γίνεται πάθος και ιχνογραφεί επάνω στα κορμιά μας μία δύναμη που αυτοαναφλέγεται- καθώς είσαι εσύ και είμαι εγώ και πέφτουν οι υπογραφές εμού του ιδίου που λένε οι πάντες μετά ‘πο τόσα χρόνια που αυτά που έχασα ήρθαν ξανά να με βρουν..