Φεγγίζει κάτι στον αόριστο χρόνο της νοσταλγίας·
Μια ελπίδα που έχει διάρκεια, ένας ζήλος να κρατηθούν όλα ατόφια
μες την χαρά τους·
Ένα δίκαιο βράδυ που ζυγίζει τα πράγματα ως την νομοτέλεια
του θανάτου·
Κούρσα λαχανιασμένη να σμίξουν οι αναπνοές επάνω στο πλατύσκαλο
του ύπνου·
Και ένα λουλούδι απέριττο κραταιό και χαρισάμενο ως τα δίκαια
των ευχολογίων-
Στρωτά κοκκινωπό·
Προσεγγίζω την ζωή με την ορμή που μου προσάπτει η Αγάπη!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου