...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

10 Νοεμβρίου 2017

Εσύ είσαι…


Εσύ είσαι το ποίημα, η βαθιά
Ομοιοκαταληξία των φιλιών,
Η φλογερή νύχτα 
πάνω στα παλεμένα σεντόνια, εσύ είσαι
Η επιδερμίδα η βελούδινη,
Ο αφρός του οργασμού, η κρυφή σημασία
Της συνουσίας, εσύ είσαι
Το άγγιγμα, ο αναστεναγμός,
Η ηδονή, εσύ είσαι-


Και η συνεννόηση των ανθηρών κήπων, πίσω
Από την μάντρα με τις μανόλιες, εσύ είσαι-
Το δοξαστικό αεράκι που ψαλμωδεί
στην νύχτα που γέμισε άστρα, ή
Στο γαλανό μεσημέρι που πεταρίζουν
ανέμελα οι πεταλούδες
Και καταφέρνουν ένα τραγούδι ενεστωτικό, εσύ είσαι-


Το ποίημα μου και το ξενύχτι πάνω
Στα άσπρα μου χαρτιά, εσύ είσαι-
Η αρχή και το τέλος, η συντόμευση και η διάρκεια,
Η Ανάγνωση και η αιώρηση
Πάνω από τα λεξιλόγια, εσύ είσαι-
Ως απεφάνθη ο ήλιος να είσαι
της ζωής μου φρουρός..

4 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

... αστείρευτα νέος,
στο πάθος
και στην καταγραφή,
εσύ είσαι...


Υιώτα
αστοριανή,
ΝΥ

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...


Μακρινή φίλη μου, αδερφή μου,
Με πολύ τρέξιμο βγάζουμε πια το ψωμί μας- αφού βρίσκω και λίγο χρόνο να γράφω, πάλι καλά!
Τα φιλιά μου!

Eυαγγελία είπε...

Θα συμφωνήσω με την Αστοριανή.

Πάντοτε ανεξάντλητος στην γραφή του έρωτα, του πάθους και όχι μόνο - εσύ είσαι.

Τι έχει μείνει άλλωστε στις μέρες μας φίλε μου? μόνο η ποίηση για τον έρωτα - Ὀλα τ' άλλα έχουν κατερειπωθεί. Μοιάζει ο χρόνος τιμωρός και δεν μας απονέμει ούτε λεπτό για τα απλά καθημερινά πράγματα.

Χαιρετώ σε.!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...


Καιρό έχω να σε δω από τα λημέρια μου, αοράτη.
Χαίρομαι πολύ.
Ευχαριστώ για το μελένιο σχόλιό σου!
Να περνάς καλά!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου